تیم سفید (White team) چیست و چه نقشی در امنیت سایبری ایفا می‌کند

تیم سفید و نحوه تعامل آن با تیم قرمز چگونه است؟

تیم سفید (White team) یک اصطلاح مربوط به همکاری با تیم قرمز است. تمرین شبیه سازی یک حمله سایبری واقعی به منظور ارزیابی زیرساخت شرکت و آمادگی تیم امنیت اطلاعات برای پاسخگویی به حوادث سایبری. تیم سفید به عنوان هماهنگ کننده تیم قرمز عمل می کند و دیدگاهی بی طرف در مورد یافته ها و توصیه های تیم قرمز ارائه می دهد.

همچنین، نقش یک تیم سفید در همکاری با تیم قرمز شامل بررسی و تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده در طول تمرین، ارزیابی استراتژی‌های تیم قرمز و ارائه ارزیابی مستقل از خطرات یا آسیب‌پذیری‌های امنیت سایبری است. علاوه بر این، یک تیم سفید ممکن است پیشنهادهایی برای بهبود یا راه حل های جایگزین ارائه دهد.

نقش تیم‌های سفید، قرمز و آبی در ترکیب تیم قرمز

در یک شبیه سازی حمله سایبری تمام عیار، تیم قرمز نیاز به دخالت چندین طرف درگیر امنیت دارد. شرکت کنندگان اصلی تیم قرمز، تیم های قرمز و آبی هستند. تیم قرمز تلاش می کند تا به سیستم‌های امنیتی سازمان را نفوذ و امنیت را نقض کند، در حالی که تیم آبی از آنها دفاع می کند. به طور معمول، تیم آبی نمی داند که تیم قرمز در حال حمله سایبری است و اقدامات تیم مقابل را به عنوان یک حمله واقعی درک می کند.

برای پر کردن شکاف بین این دو تیم، تیم سفید از متخصصان امنیت اطلاعات سازمان تشکیل شده که با تیم‌بندی قرمز همکاری می‌کنند. همچنین تیم سفید نیز ممکن است مسئول انتخاب و ارائه دهنده تیم قرمز باشد.

با توجه به توضیحات یه سوال پیش میاد:

تفاوت بین تیم سفید و بنفش چیست؟

در تمرین تیم قرمز، نقش یک تیم سفید به نظارت و سازماندهی کار تیم های آبی و قرمز خلاصه می شود تا به آنها کمک کند تا به طور مستقل به اهداف مورد نظر دست یابند. این تیم متشکل از اعضایی است که در تیم های دیگر حضور ندارند.

در همین حال، تیم بنفش حاکی از کار مشترک اعضای تیم آبی و قرمز است. چنین رویکردی بهبودهای قابل توجهی را در مهارت‌های مهاجمان و مدافعان تقویت می‌کند، امکان گزارش و تحلیل بهتر اقدامات هر دو تیم را فراهم می‌کند و بهبود وضعیت امنیت سایبری سازمان را تسهیل می‌کند.

مسئولیت‌های تیم سفید

محدوده مسئولیت یک تیم سفید در طی فرآیند ردتیمینگ معمولاً شامل کار اصلی است.

• انتخاب ارائه دهنده خدمات تیم قرمز

تیم قرمز دسترسی به سازمان را از طریق آسیب‌پذیری‌های امنیتی انجام می‌دهد. اگر اطلاعات به دست آمده در طول تمرین به بیرون درز کند، این می تواند منجر به عواقب منفی جدی شود. بنابراین، انتخاب ارائه‌دهنده تیم قرمز مناسب، مسئولیت حیاتی یک تیم سفید است.

• سازماندهی و آماده سازی برای انجام ردتیمینگ

قبل از شروع پروژه تیم قرمز، همه شرکت کنندگان کارهای مقدماتی را انجام می دهند. ممکن است شامل برگزاری جلسات آغازین برای تعیین شرایط همکاری، اهداف تمرین، سناریوهای حمله، تعامل تیمی در طول تمرین و غیره باشد. هماهنگی چنین جلساتی بر عهده تیم سفید است.

• کنترل اجرای تمرین تیم قرمز

از آنجایی که یک تیم قرمز با احتیاط از عدم شناسایی توسط تیم آبی کار خود را انجام می‌دهد، پاسخ به یک حمله ایجاد شده تیم قرمز، توسط تیم آبی ممکن است مانع انجام کامل سناریوی تیم قرمز شود. در این مورد، وظیفه تیم سفید این است که تصمیم بگیرد تمرین دقیقا چگونه ادامه یابد. به عنوان مثال، تیم سفید ممکن است از مدافعان (تیم آبی) بخواهد که به مهاجمان (تیم قرمز) اجازه دهند تا سناریوهای حمله خود را تکمیل کنند تا ارزیابی عمیقی از آمادگی زیرساخت انجام دهند.

• ارتباط با تیم های آبی و قرمز

از آنجایی که یک تیم آبی اغلب از انجام پروژه تیم قرمز اطلاعی ندارد، نمی تواند با تیم مهاجم ارتباط برقرار کند. اگر تعامل بین مدافعان و مهاجمان لازم باشد، وظیفه تیم سفید این است که این تعامل را تسهیل کند.

• تهیه گزارش نهایی تیم قرمز و ایجاد طرح بهبود

نتیجه ردتیمینگ همیشه یک سری گزارش از طرف های مختلف است. تیم قرمز اطلاعاتی را در مورد اقدامات حمله انجام شده و توصیه های اصلاحی با تیم آبی به اشتراک می گذارد. تیم آبی در مورد اقدامات پاسخ گزارش می دهد. تیم سفید داده های ارائه شده توسط هر دو تیم دیگر را تجزیه و تحلیل می کند و گزارش نهایی را برای مدیریت ارشد یا اشخاص ذینفع آماده می کند. چنین گزارشی اهداف و شرایط تیم قرمز، سناریوی واقعی آن، اقدامات انجام شده توسط هر دو تیم و نتایج آنها و همچنین طرح اصلاح را شرح می دهد.