بدافزارهای Infostealer: جاسوسان دیجیتالی که اطلاعات شما را سرقت می‌کنند!

زمان مطالعه: 11 دقیقه

در دنیای دیجیتال امروز، اطلاعات شخصی و مالی کاربران یکی از باارزش‌ترین دارایی‌ها محسوب می‌شود. مجرمان سایبری همواره به دنبال راه‌هایی برای سرقت این اطلاعات هستند و یکی از موثرترین ابزارهای آن‌ها بدافزارهای Infostealer است. این بدافزارها به طور خاص برای استخراج و ارسال اطلاعات حساس کاربران، مانند نام کاربری، رمز عبور، اطلاعات بانکی، کیف پول‌های رمزنگاری‌شده و داده‌های ذخیره‌شده در مرورگرها طراحی شده‌اند. برخلاف سایر بدافزارها که ممکن است سیستم قربانی را قفل کنند (مانند باج‌افزارها) یا از آن برای حملات دیگر استفاده کنند (مانند بات‌نت‌ها)، Infostealerها به‌طور مخفیانه فعالیت کرده و تلاش می‌کنند بدون جلب توجه، داده‌های ارزشمند را به مهاجم ارسال کنند.

با توجه به رشد فزاینده این تهدید، آگاهی از نحوه عملکرد این بدافزارها و روش‌های جلوگیری از آلودگی به آن‌ها اهمیت زیادی دارد. مهاجمان معمولاً از روش‌هایی مانند ایمیل‌های فیشینگ، نرم‌افزارهای کرک‌شده، تبلیغات مخرب و وب‌سایت‌های آلوده برای گسترش Infostealerها استفاده می‌کنند. در این مقاله، به بررسی نحوه عملکرد این بدافزارها، نمونه‌های مشهور، روش‌های شناسایی و راهکارهای پیشگیری و مقابله خواهیم پرداخت تا کاربران بتوانند از اطلاعات خود در برابر این تهدیدات محافظت کنند.

1. Infostealer چیست؟

Infostealer نوعی بدافزار (Malware) است که هدف اصلی آن سرقت اطلاعات حساس از سیستم قربانی و ارسال آن به مهاجم است. این بدافزارها معمولاً بدون جلب توجه کاربر، اطلاعات مهمی مانند نام کاربری، رمزهای عبور، اطلاعات بانکی، کیف پول‌های ارز دیجیتال، داده‌های ذخیره‌شده در مرورگرها، کوکی‌ها، اطلاعات خودکار پرشده در فرم‌های وب، داده‌های کلیدهای فشرده‌شده روی کیبورد (Keylogging) و حتی فایل‌های حساس سیستم را استخراج می‌کنند. در بسیاری از موارد، این اطلاعات در دارک وب فروخته می‌شوند یا برای حملات بعدی مانند نفوذ به حساب‌های آنلاین، کلاهبرداری مالی و سرقت هویت استفاده می‌شوند.

این بدافزارها برخلاف سایر انواع بدافزار مانند باج‌افزار (Ransomware) که سیستم را قفل کرده و در ازای دریافت پول، رمزگشایی را پیشنهاد می‌دهد، یا تروجان‌های بانکی که روی حساب‌های بانکی تمرکز دارند، به طور پنهانی کار می‌کنند و سعی دارند تا مدت طولانی بدون شناسایی روی سیستم باقی بمانند. Infostealerها معمولاً بخشی از بات‌نت‌ها هستند و می‌توانند به‌عنوان در پشتی (Backdoor) برای ورود مهاجمان به شبکه قربانی عمل کنند. علاوه بر این، برخی از آن‌ها با توانایی‌های ماژولار طراحی شده‌اند، به این معنی که می‌توانند بعداً به قابلیت‌های مخرب بیشتری تجهیز شوند.

به دلیل ماهیت پنهانی و تاثیر بالای این نوع بدافزار، Infostealerها به یک تهدید جدی برای کاربران عادی، شرکت‌ها و سازمان‌های بزرگ تبدیل شده‌اند. آشنایی با نحوه عملکرد، روش‌های انتشار و راه‌های مقابله با آن‌ها می‌تواند از نشت اطلاعات حساس جلوگیری کرده و امنیت سایبری کاربران را افزایش دهد.

2. روش‌های انتشار و آلودگی Infostealer

بدافزارهای Infostealer برای آلوده کردن سیستم قربانی از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند. مهاجمان معمولاً با بهره‌گیری از مهندسی اجتماعی و سوءاستفاده از آسیب‌پذیری‌های امنیتی، کاربران را فریب داده یا از نقص‌های نرم‌افزاری برای نفوذ استفاده می‌کنند. در ادامه، مهم‌ترین روش‌های انتشار این بدافزارها بررسی شده است:

✅ ۱. ایمیل‌های فیشینگ (Phishing Emails)

یکی از رایج‌ترین روش‌های انتشار Infostealerها، ارسال ایمیل‌های مخرب با پیوست‌های آلوده یا لینک‌های فیشینگ است. این ایمیل‌ها معمولاً:

• خود را به‌عنوان پیام‌های رسمی از بانک‌ها، سرویس‌های پشتیبانی، شرکت‌های معتبر یا همکاران کاری جعل می‌کنند.
• دارای پیوست‌های مخربی مانند فایل‌های Word، Excel یا PDF هستند که هنگام باز شدن، بدافزار را روی سیستم اجرا می‌کنند.
• لینک‌هایی به وب‌سایت‌های جعلی دارند که کاربران را به دانلود بدافزار یا وارد کردن اطلاعات حساس ترغیب می‌کنند.

✅ ۲. وب‌سایت‌های آلوده و تبلیغات مخرب (Malicious Websites & Malvertising)

برخی از Infostealerها از طریق وب‌سایت‌های آلوده یا تبلیغات مخرب (Malvertising) توزیع می‌شوند. این روش شامل:

• وب‌سایت‌های آلوده که به طور خودکار یک بدافزار را بدون اطلاع کاربر دانلود می‌کنند (Drive-by Download).
• تبلیغات مخربی که در سایت‌های معتبر نمایش داده می‌شوند و کاربران را به دانلود بدافزار ترغیب می‌کنند.
• وب‌سایت‌های جعلی که نرم‌افزارهای تقلبی یا به‌روزرسانی‌های دروغین مرورگر و افزونه‌های امنیتی را ارائه می‌دهند.

✅ ۳. نرم‌افزارهای کرک‌شده و نسخه‌های تقلبی (Cracked Software & Fake Apps)

بسیاری از کاربران به دنبال دریافت نرم‌افزارهای رایگان یا کرک‌شده هستند، اما این نسخه‌های غیررسمی معمولاً حاوی بدافزار هستند. روش‌های متداول در این زمینه شامل:

• قرار دادن بدافزار داخل فایل‌های نصبی بازی‌ها، نرم‌افزارهای کرک‌شده و نسخه‌های جعلی ابزارهای محبوب.
• سوءاستفاده از بسترهایی مانند تورنت، انجمن‌های دانلود غیرمجاز و فروشگاه‌های نرم‌افزاری نامعتبر.
• بدافزارهای مخفی‌شده در قالب Keygen (تولیدکننده کلید فعال‌سازی) و Patchهای فعال‌سازی.

✅ ۴. حملات زنجیره تأمین (Supply Chain Attacks)

برخی از مهاجمان با آلوده کردن نرم‌افزارهای قانونی و انتشار آن‌ها در منابع رسمی، کاربران را فریب می‌دهند. این روش شامل:

• نفوذ به سرورهای شرکت‌های نرم‌افزاری و جایگذاری Infostealer در به‌روزرسانی‌های رسمی.
• آلوده کردن افزونه‌های مرورگر و برنامه‌های قانونی که توسط کاربران دانلود و نصب می‌شوند.
• حمله به بسته‌های نرم‌افزاری محبوب در مخازن اپن‌سورس مانند PyPI، npm و GitHub.

✅ ۵. بدافزارهای توزیع‌شده از طریق تلگرام و پیام‌رسان‌ها

بسیاری از Infostealerها از طریق کانال‌های تلگرام، واتساپ، دیسکورد و سایر پیام‌رسان‌ها توزیع می‌شوند. این روش شامل:

• ارسال لینک‌های آلوده در گروه‌های عمومی و خصوصی.
• جعل هویت افراد یا شرکت‌های معتبر برای ارسال فایل‌های مخرب به کاربران.
• استفاده از بات‌های خودکار برای ارسال لینک‌های آلوده به تعداد زیادی از کاربران.

✅ ۶. سوءاستفاده از آسیب‌پذیری‌های نرم‌افزاری (Exploits & Zero-Day Attacks)

برخی Infostealerها از آسیب‌پذیری‌های امنیتی در سیستم‌عامل، مرورگرها یا نرم‌افزارهای محبوب برای نفوذ به دستگاه قربانی استفاده می‌کنند. این روش شامل:

• سوءاستفاده از آسیب‌پذیری‌های Zero-Day که هنوز توسط توسعه‌دهندگان وصله نشده‌اند.
• نفوذ از طریق حفره‌های امنیتی در پروتکل‌های شبکه‌ای مانند RDP، SMB و VPN.
• حملات مبتنی بر ماکروهای مخرب در اسناد Word و Excel.

✅ ۷. دستگاه‌های ذخیره‌سازی آلوده (USB Spread & External Drives)

برخی بدافزارهای Infostealer قابلیت انتشار از طریق فلش مموری‌ها، هاردهای اکسترنال و کارت‌های حافظه را دارند. این روش شامل:

• آلوده کردن حافظه‌های USB به بدافزارهای خودانتشار.
• اجرای خودکار (Autorun) بدافزار هنگام اتصال دستگاه به سیستم جدید.
• کپی شدن بدافزار به پوشه‌های سیستمی و مخفی ماندن از دید کاربر.

✅ ۸. سوءاستفاده از شبکه‌های Wi-Fi عمومی و حملات MITM

بعضی از مهاجمان از طریق شبکه‌های Wi-Fi عمومی و حملات Man-in-the-Middle (MITM) بدافزارهای Infostealer را توزیع می‌کنند. این روش شامل:

• اجرای حملات DNS Spoofing برای هدایت کاربران به وب‌سایت‌های مخرب.
• آلوده کردن بسته‌های داده در ترافیک شبکه برای انتقال بدافزار.
• فریب کاربران برای دانلود فایل‌های مخرب هنگام استفاده از اینترنت رایگان در کافی‌شاپ‌ها، فرودگاه‌ها و هتل‌ها.

✅ ۹. استفاده از تکنیک‌های مهندسی اجتماعی (Social Engineering)

برخی از Infostealerها از طریق روش‌های روان‌شناختی و فریب کاربران برای دانلود و اجرای بدافزار استفاده می‌کنند. این روش شامل:

• فریب کاربران با ارسال پیام‌هایی که شامل هشدارهای امنیتی جعلی است.
• ایجاد نرم‌افزارهای تقلبی با نام‌های جذاب مانند “افزایش سرعت اینترنت” یا “دانلود رایگان فیلم‌های جدید”.
• سوءاستفاده از اخبار داغ و موضوعات ترند برای ترغیب کاربران به کلیک روی لینک‌های مخرب.

بدافزارهای Infostealer از روش‌های گوناگونی برای انتشار استفاده می‌کنند و هر روز تکنیک‌های جدیدی توسط مهاجمان ابداع می‌شود. ایمیل‌های فیشینگ، نرم‌افزارهای کرک‌شده، تبلیغات مخرب، پیام‌رسان‌ها و سوءاستفاده از آسیب‌پذیری‌ها از مهم‌ترین روش‌های انتشار این بدافزارها هستند. آگاهی از این روش‌ها و رعایت نکات امنیتی، می‌تواند خطر آلوده شدن به این تهدیدات را کاهش داده و امنیت اطلاعات کاربران را تضمین کند.

3. مکانیزم عملکرد بدافزارهای Infostealer

پس از آلوده کردن سیستم قربانی، این بدافزارها معمولاً مراحل زیر را طی می‌کنند:

1️⃣ اجرای اولیه و بررسی محیط: بسیاری از بدافزارهای مدرن بررسی می‌کنند که آیا روی یک ماشین مجازی (VM) یا یک محیط تحلیل امنیتی اجرا می‌شوند یا خیر.

2️⃣ جمع‌آوری داده‌ها: این مرحله شامل استخراج رمزهای عبور، کوکی‌های ذخیره‌شده، اطلاعات حساب‌های کاربری و سایر داده‌های مهم است.

3️⃣ ارسال داده‌ها به مهاجم: داده‌های سرقت‌شده معمولاً از طریق پروتکل‌های HTTP/HTTPS، FTP، تلگرام یا بات‌نت‌های C2 (Command & Control) ارسال می‌شوند.

4️⃣ حذف ردپاها: برخی از Infostealerها پس از ارسال داده‌ها، خود را از سیستم حذف می‌کنند تا شناسایی نشوند.

3. مکانیزم عملکرد بدافزارهای Infostealer

بدافزارهای Infostealer با هدف سرقت اطلاعات حساس، معمولاً به‌طور پنهانی روی سیستم قربانی اجرا می‌شوند و بدون ایجاد سر و صدا، داده‌های ارزشمند را استخراج کرده و به مهاجم ارسال می‌کنند. نحوه عملکرد این بدافزارها شامل چندین مرحله کلیدی است که در ادامه به‌طور مفصل بررسی می‌شود.

✅ ۱. اجرای اولیه و بررسی محیط (Initial Execution & Environment Check)

پس از ورود Infostealer به سیستم قربانی از طریق یکی از روش‌های انتشار (مانند فیشینگ یا دانلود نرم‌افزار آلوده)، اولین گام آن اجرای بدافزار و بررسی محیط اجرای آن است. این مرحله شامل:

🔹 بررسی وجود ماشین مجازی (VM) و ابزارهای امنیتی

• بسیاری از Infostealerها قبل از شروع عملیات اصلی، سیستم را برای شناسایی ابزارهای امنیتی، آنتی‌ویروس‌ها، محیط‌های مجازی (Virtual Machines) و ابزارهای تحلیل بدافزار اسکن می‌کنند.
• اگر متوجه شوند که روی یک محیط تحلیل اجرا شده‌اند (مانند VMware، VirtualBox یا Sandbox)، ممکن است به‌طور خودکار از اجرا متوقف شوند یا عملکرد مخفیانه‌تری داشته باشند.

🔹 اجرای خودکار (Persistence Mechanisms)

• برخی از Infostealerها برای باقی ماندن روی سیستم، در رجیستری ویندوز یا پوشه‌های استارت‌آپ ثبت می‌شوند.
• برخی دیگر از طریق Task Scheduler یا سرویس‌های مخفی ویندوز اجرا می‌شوند.
• استفاده از DLL Injection یا Process Hollowing برای پنهان شدن در فرآیندهای سیستمی نیز رایج است.

✅ ۲. جمع‌آوری اطلاعات حساس (Data Collection & Extraction)

پس از اطمینان از شرایط مناسب، بدافزار شروع به جمع‌آوری اطلاعات می‌کند. بسته به نوع Infostealer، ممکن است از یکی یا چند روش زیر استفاده شود:

🔹 استخراج رمزهای عبور و کوکی‌های ذخیره‌شده در مرورگرها

• بدافزارهای Infostealer معمولاً رمزهای عبور ذخیره‌شده در مرورگرهای کروم، فایرفاکس، اج، اپرا و سافاری را استخراج می‌کنند.
• کوکی‌های مرورگر را کپی می‌کنند تا بتوانند جلسات لاگین فعال را سرقت کنند.
• برخی از آن‌ها می‌توانند فرم‌های خودکار پرشده (Autofill Forms) را خوانده و اطلاعات کارت‌های بانکی ذخیره‌شده را استخراج کنند.

🔹 کی‌لاگینگ (Keylogging) و سرقت اطلاعات تایپ‌شده

• برخی از Infostealerها دارای ماژول Keylogger هستند که کلیدهای فشرده‌شده روی کیبورد را ثبت می‌کنند.
• این روش برای سرقت نام کاربری، رمز عبور، پیام‌های تایپ‌شده و اطلاعات بانکی استفاده می‌شود.

🔹 سرقت اطلاعات کیف پول‌های رمزنگاری‌شده

• بدافزارهای پیشرفته‌تر می‌توانند داده‌های مربوط به کیف پول‌های ارز دیجیتال مانند MetaMask، Trust Wallet، Exodus، Atomic Wallet و Electrum را استخراج کنند.
• برخی از آن‌ها با جایگزینی آدرس‌های کیف پول در کلیپ‌بورد (Clipboard Hijacking)، ارزهای دیجیتال را به حساب مهاجم منتقل می‌کنند.

🔹 دسترسی به فایل‌های حساس و اطلاعات سیستمی

• برخی از Infostealerها فایل‌های متنی حساس (مانند Notepad یا فایل‌های Excel حاوی رمزها) را جستجو و سرقت می‌کنند.
• همچنین می‌توانند نام کاربری ویندوز، آدرس IP، نام دستگاه و لیست نرم‌افزارهای نصب‌شده را جمع‌آوری کنند.

🔹 سرقت اطلاعات پیام‌رسان‌ها و حساب‌های اجتماعی

• برخی از Infostealerها داده‌های پیام‌رسان‌هایی مانند تلگرام، دیسکورد، واتساپ و اسکایپ را سرقت می‌کنند.
• همچنین می‌توانند اطلاعات مربوط به حساب‌های شبکه‌های اجتماعی (مانند فیس‌بوک، اینستاگرام و توییتر) را استخراج کنند.

✅ ۳. رمزگذاری و ارسال اطلاعات به سرور مهاجم (Data Exfiltration)

پس از جمع‌آوری داده‌ها، Infostealer باید آن‌ها را به مهاجم ارسال کند. برای این کار معمولاً از یکی از روش‌های زیر استفاده می‌شود:

🔹 ارسال از طریق HTTP/HTTPS

• بسیاری از Infostealerها داده‌ها را در قالب درخواست‌های HTTP POST به سرور فرماندهی و کنترل (C2 Server) ارسال می‌کنند.
• برای پنهان کردن فعالیت‌های خود، برخی از آن‌ها داده‌ها را رمزگذاری کرده و در قالب درخواست‌های معمولی به نظر برسند.

🔹 ارسال از طریق تلگرام یا دیسکورد

• برخی از Infostealerها از بات‌های تلگرام یا وب‌هوک‌های دیسکورد برای ارسال داده‌های سرقت‌شده استفاده می‌کنند.
• این روش باعث می‌شود که مهاجمان نیازی به تنظیم زیرساخت پیچیده نداشته باشند.

🔹 آپلود در سرورهای FTP یا مخازن ابری

• برخی از نمونه‌های پیشرفته، داده‌های سرقت‌شده را در سرورهای FTP، Google Drive، Dropbox یا Mega آپلود می‌کنند.

🔹 استفاده از بات‌نت‌ها و شبکه‌های مخفی

• برخی از Infostealerها از شبکه‌های P2P یا پروتکل‌های رمزگذاری‌شده مانند TOR برای ارسال داده‌ها استفاده می‌کنند تا شناسایی نشوند.

✅ ۴. حذف ردپاها و خروج از سیستم (Self-Destruction & Persistence Removal)

برخی از Infostealerها برای جلوگیری از شناسایی، پس از اتمام عملیات خود، ردپای خود را از سیستم حذف می‌کنند. این فرآیند شامل:

🔹 پاک کردن فایل‌های موقت و لاگ‌های سیستمی

• بدافزار ممکن است فایل‌های موقتی که هنگام اجرا ایجاد کرده است را حذف کند.
• برخی از آن‌ها ورودی‌های ثبت‌شده در رجیستری یا Task Scheduler را پاک می‌کنند تا امکان ردیابی کاهش یابد.

🔹 غیرفعال کردن یا توقف فرآیندهای امنیتی

• برخی از بدافزارهای Infostealer تلاش می‌کنند آنتی‌ویروس‌ها و ابزارهای امنیتی را غیرفعال کنند.
• از تکنیک‌هایی مانند Process Hollowing و Code Injection برای پنهان شدن در فرآیندهای سیستمی استفاده می‌کنند.

🔹 حذف خودکار (Self-Destruct Mechanism)

• برخی از Infostealerها پس از ارسال داده‌ها به سرور، خود را حذف می‌کنند تا اثری از آن‌ها باقی نماند.
• در برخی موارد، Infostealerها فقط برای یک‌بار اجرا طراحی شده‌اند و پس از اجرای موفقیت‌آمیز، دیگر قابل‌شناسایی نیستند.

Infostealerها پس از آلوده کردن سیستم قربانی، معمولاً چهار مرحله را طی می‌کنند:
1️⃣ بررسی محیط اجرا و ماندگاری روی سیستم
2️⃣ جمع‌آوری اطلاعات حساس مانند رمزها، کوکی‌ها و کلیدهای خصوصی
3️⃣ ارسال داده‌های سرقت‌شده به سرورهای مهاجم از طریق HTTP، تلگرام یا FTP
4️⃣ پاک کردن ردپاها و در برخی موارد، حذف خودکار از سیستم

این بدافزارها به دلیل عملکرد پنهانی و تأثیرگذاری بالا، یکی از مهم‌ترین تهدیدات سایبری محسوب می‌شوند. استفاده از احراز هویت دو مرحله‌ای، ابزارهای امنیتی و رعایت نکات امنیتی می‌تواند خطر آلوده شدن به این بدافزارها را کاهش دهد.

5. روش‌های شناسایی و جلوگیری از آلودگی به بدافزارهای Infostealer

با توجه به ماهیت پنهانی بدافزارهای Infostealer، شناسایی و پیشگیری از آن‌ها اهمیت بالایی دارد. این بدافزارها ممکن است مدت‌ها روی سیستم باقی بمانند و اطلاعات حساس را سرقت کنند، بدون اینکه کاربر متوجه شود. در این بخش، مهم‌ترین روش‌های شناسایی، پیشگیری و مقابله با Infostealerها بررسی شده است.

✅ ۱. روش‌های شناسایی آلودگی به Infostealer

🔹 ۱.۱. بررسی مصرف غیرعادی اینترنت و ارتباطات مشکوک

• افزایش مصرف داده‌های اینترنتی بدون دلیل مشخص می‌تواند نشانه‌ای از ارسال اطلاعات به سرورهای مهاجم باشد.
• استفاده از ابزارهایی مانند Wireshark، TCPView و Netstat می‌تواند به شناسایی ارتباطات مشکوک کمک کند.
• بررسی لیست اتصالات شبکه باز (Active Network Connections) برای پیدا کردن ارتباط با آدرس‌های ناشناس یا سرورهای C2 (فرماندهی و کنترل).

🔹 ۱.۲. کند شدن غیرعادی سیستم و افزایش استفاده از منابع

• افزایش ناگهانی استفاده از CPU و RAM بدون دلیل مشخص می‌تواند به فعالیت مخفیانه Infostealer اشاره کند.
• استفاده از Task Manager یا Process Explorer برای بررسی پردازش‌های ناشناخته.
• بررسی پردازش‌های مشکوکی که نامی مشابه فرآیندهای سیستمی دارند ولی در مسیرهای غیرمعمول ذخیره شده‌اند.

🔹 ۱.۳. بررسی تغییرات در مرورگرها و اطلاعات ورود

• خروج ناگهانی از حساب‌های آنلاین یا درخواست مکرر برای ورود مجدد می‌تواند نشان‌دهنده‌ی سرقت کوکی‌ها باشد.
• تغییر رمزهای عبور ذخیره‌شده، حذف شدن داده‌های Autofill یا تغییر ناگهانی تنظیمات مرورگر می‌تواند نشانه‌ی آلودگی باشد.
• استفاده از افزونه‌هایی مانند EditThisCookie برای بررسی تغییرات در کوکی‌های حساس.

🔹 ۱.۴. بررسی نرم‌افزارهای نصب‌شده و پردازش‌های پس‌زمینه

• استفاده از Autoruns (از Sysinternals) برای شناسایی برنامه‌های مشکوکی که هنگام راه‌اندازی ویندوز اجرا می‌شوند.
• بررسی کلیدهای رجیستری و فولدرهای استارت‌آپ برای یافتن بدافزارهایی که ماندگاری دارند.
• مشاهده‌ی پردازش‌های مشکوک در Task Manager که به نظر می‌رسد مصرف منابع زیادی ندارند اما همیشه در حال اجرا هستند.

✅ ۲. روش‌های جلوگیری از آلودگی به Infostealer

🔹 ۲.۱. استفاده از نرم‌افزارهای امنیتی و آنتی‌ویروس قوی

• نصب و به‌روزرسانی مداوم آنتی‌ویروس‌های معتبر مانند Kaspersky، Bitdefender، ESET یا Windows Defender.
• استفاده از ابزارهای ضدبدافزار مانند Malwarebytes، HitmanPro و Zemana AntiLogger برای شناسایی Infostealerها.
• فعال کردن سیستم‌های امنیتی پیشرفته (EDR) در محیط‌های سازمانی برای نظارت بر فعالیت‌های غیرعادی.

🔹 ۲.۲. فعال کردن احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA)

• فعال کردن 2FA برای حساب‌های مهم مانند ایمیل، شبکه‌های اجتماعی و حساب‌های بانکی.
• استفاده از برنامه‌های OTP مانند Google Authenticator، Microsoft Authenticator یا YubiKey به جای پیامک برای امنیت بیشتر.

🔹 ۲.۳. جلوگیری از دانلود و اجرای فایل‌های مشکوک

• عدم دانلود نرم‌افزارهای کرک‌شده و استفاده از منابع رسمی برای دریافت نرم‌افزارها.
• بررسی فایل‌های مشکوک قبل از اجرا با ویروس‌توتال (VirusTotal).
• جلوگیری از اجرای فایل‌های اجرایی ناشناخته (مانند .exe، .bat، .vbs، .scr) بدون بررسی دقیق.

🔹 ۲.۴. افزایش امنیت مرورگرها و جلوگیری از سرقت اطلاعات

• غیرفعال کردن قابلیت ذخیره رمزهای عبور در مرورگرها و استفاده از مدیریت رمز عبور امن مانند Bitwarden یا 1Password.
• فعال کردن افزونه‌های امنیتی مانند uBlock Origin، Privacy Badger و HTTPS Everywhere برای جلوگیری از حملات فیشینگ.
• استفاده از مرورگرهای امن‌تر مانند Brave یا Firefox با تنظیمات امنیتی قوی.

🔹 ۲.۵. جلوگیری از سوءاستفاده از ماکروها و اسناد آلوده

• غیرفعال کردن ماکروها در اسناد آفیس (Word، Excel و PowerPoint) مگر در موارد ضروری.
• باز کردن اسناد دریافتی از طریق ایمیل در حالت Protected View یا در یک محیط ایزوله (Sandbox).
• عدم کلیک روی لینک‌های ناشناخته یا دانلود فایل‌های پیوست شده در ایمیل‌های مشکوک.

🔹 ۲.۶. افزایش امنیت حساب‌های آنلاین و شبکه

• استفاده از رمزهای عبور قوی و منحصربه‌فرد برای هر حساب.
• بررسی فعالیت‌های مشکوک در حساب‌های کاربری از طریق صفحه لاگین سایت‌ها (مانند Gmail Activity History).
• جلوگیری از ورود به حساب‌های مهم از طریق شبکه‌های Wi-Fi عمومی و ناامن.

🔹 ۲.۷. استفاده از فایروال و نظارت بر ترافیک شبکه

• فعال کردن و تنظیم دقیق فایروال ویندوز یا استفاده از فایروال‌های شخص ثالث مانند GlassWire یا TinyWall.
• بررسی ترافیک غیرعادی و اتصالات به دامنه‌های ناشناس از طریق Wireshark یا NetLimiter.
• بستن پورت‌های غیرضروری در روتر و تنظیم قوانین امنیتی برای جلوگیری از ارتباطات ناخواسته.

🔹 ۲.۸. به‌روزرسانی مداوم سیستم‌عامل و نرم‌افزارها

• نصب به‌روزرسانی‌های امنیتی ویندوز، لینوکس و macOS به‌صورت منظم.
• به‌روزرسانی مداوم نرم‌افزارها، مرورگرها و افزونه‌ها برای جلوگیری از سوءاستفاده از آسیب‌پذیری‌های شناخته‌شده.
• حذف نرم‌افزارهای قدیمی و غیرضروری که دیگر به‌روزرسانی نمی‌شوند.

✅ شناسایی Infostealerها با بررسی مصرف غیرعادی اینترنت، پردازش‌های مشکوک، تغییرات در مرورگرها و کند شدن سیستم ممکن است.
✅ پیشگیری از آلودگی با استفاده از آنتی‌ویروس قوی، فعال کردن 2FA، جلوگیری از دانلود فایل‌های مشکوک و افزایش امنیت مرورگرها امکان‌پذیر است.
✅ نظارت بر ترافیک شبکه، فایروال، جلوگیری از اجرای ماکروهای مخرب و به‌روزرسانی مداوم نرم‌افزارها می‌تواند احتمال آلودگی را کاهش دهد.

با رعایت این نکات، کاربران می‌توانند امنیت اطلاعات خود را افزایش داده و از سرقت داده‌های حساس توسط بدافزارهای Infostealer جلوگیری کنند.

6. مقابله و پاک‌سازی سیستم‌های آلوده

🔹 قطع اتصال اینترنت: بلافاصله سیستم آلوده را از اینترنت قطع کنید تا از ارسال اطلاعات جلوگیری شود.

🔹 اجرای اسکن کامل با آنتی‌ویروس: یک آنتی‌ویروس معتبر را اجرا کنید و سیستم را برای حذف بدافزار اسکن کنید.

🔹 حذف فایل‌های موقت و کوکی‌ها: از ابزارهایی مانند CCleaner برای پاک کردن ردپای بدافزار استفاده کنید.

🔹 تغییر رمزهای عبور: اگر احتمال می‌دهید اطلاعات ورود شما لو رفته باشد، رمزهای عبور را تغییر دهید.

🔹 بررسی ترافیک شبکه: از ابزارهایی مانند Netstat و Wireshark برای بررسی ارتباطات مشکوک استفاده کنید.

🔴 نتیجه‌گیری و خلاصه مقاله: بدافزارهای Infostealer و روش‌های مقابله با آن‌ها

بدافزارهای Infostealer یکی از تهدیدات جدی در دنیای سایبری محسوب می‌شوند که با هدف سرقت اطلاعات حساس کاربران، از جمله رمزهای عبور، کوکی‌های مرورگر، اطلاعات بانکی، کیف پول‌های ارز دیجیتال و داده‌های شخصی طراحی شده‌اند. این بدافزارها معمولاً به‌طور پنهانی عمل کرده و بدون آگاهی کاربر، داده‌های سرقت‌شده را به سرورهای مهاجم ارسال می‌کنند.

✅ خلاصه مراحل آلودگی و عملکرد Infostealerها:

1️⃣ ورود به سیستم قربانی از طریق ایمیل‌های فیشینگ، وب‌سایت‌های آلوده، نرم‌افزارهای کرک‌شده یا ماکروهای مخرب در اسناد آفیس.
2️⃣ اجرای مخفیانه و بررسی محیط برای شناسایی ابزارهای امنیتی و جلوگیری از شناسایی شدن.
3️⃣ جمع‌آوری اطلاعات حساس از مرورگرها، نرم‌افزارهای پیام‌رسان، اطلاعات سیستم و کیف پول‌های دیجیتال.
4️⃣ ارسال داده‌های سرقت‌شده به سرور مهاجم از طریق پروتکل‌های رمزگذاری‌شده یا سرویس‌های پیام‌رسانی مانند تلگرام و دیسکورد.
5️⃣ پاک کردن ردپاها و در برخی موارد، حذف خودکار از سیستم برای جلوگیری از شناسایی.

✅ روش‌های شناسایی و جلوگیری از آلودگی:

🔹 شناسایی بدافزار: بررسی مصرف غیرعادی اینترنت، پردازش‌های مشکوک در Task Manager، تغییرات در مرورگر و رفتارهای غیرعادی سیستم.
🔹 پیشگیری: استفاده از آنتی‌ویروس قوی، فعال‌سازی احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA)، جلوگیری از دانلود فایل‌های ناشناس، غیرفعال کردن ماکروها و نظارت بر ترافیک شبکه.
🔹 افزایش امنیت: استفاده از فایروال، رمزهای عبور قوی، مرورگرهای امن و به‌روزرسانی مداوم نرم‌افزارها و سیستم‌عامل.

🔴 جمع‌بندی نهایی

بدافزارهای Infostealer یکی از رایج‌ترین و خطرناک‌ترین تهدیدات سایبری هستند که می‌توانند بدون اطلاع کاربر، اطلاعات حیاتی او را سرقت کنند. با این حال، آگاهی کاربران از روش‌های انتشار، شناسایی و پیشگیری از این بدافزارها می‌تواند تأثیر بسزایی در کاهش خطرات ناشی از آن‌ها داشته باشد. استفاده از ابزارهای امنیتی، رعایت نکات ایمنی در وب‌گردی و عدم دانلود نرم‌افزارهای غیرمعتبر، از مهم‌ترین اقدامات برای مقابله با این تهدیدات است. با افزایش آگاهی و رعایت اصول امنیتی، می‌توان از سرقت اطلاعات و خسارت‌های احتمالی جلوگیری کرد.