تحليل رفتار (Behavioral Analytics) چیست؟ و در امنیت سایبری چه کاربردی دارد

تحلیل رفتار (Behavioral Analytics) شامل مطالعه گرایش‌ها و الگوهای فعالیت کاربران یک سازمان در زمینه امنیت سایبری است. تحلیل رفتار، بر رفتار کاربران در شبکه‌ و برنامه‌ها تمرکز می‌کند و به دنبال فعالیت‌های غیرمعمولی است که ممکن است نشان دهنده یک تهدید امنیتی باشد.

با پیچیده‌تر و ظریف‌تر شدن تهدیدات سایبری مدرن، نقش تحلیل رفتار در امنیت سایبری نیز پررنگ‌تر می‌شود. این تحلیل با شناسایی ناهنجاری‌هایی که اقدامات امنیتی سنتی ممکن است آن‌ها را از دست بدهند، لایه دیگری از امنیت را ارائه می‌دهد.

در این پست، ما به بررسی مفهوم تحلیل رفتار، کاربردهای آن در امنیت سایبری و برخی از چالش‌های آن می‌پردازیم. بیایید با ایجاد یک درک اساسی شروع کنیم.

درک تحلیل رفتار

تحلیل رفتار فراتر از صرف جمع آوری داده است. این تحلیل شامل بررسی عمیق فعالیت های کاربران و سیستم ها در یک سازمان است که به چگونگی، زمان و چرایی فعالیت ها می پردازد. ارزیابی فعالیت به صورت بلادرنگ به شناسایی الگوها کمک می کند و بدین ترتیب، ناهنجاری های استفاده یا رفتارهای بالقوه مضر را آشکار می سازد.

هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشین (ML) اغلب تحلیل رفتار را تقویت می کنند. هوش مصنوعی و یادگیری ماشین می تواند حجم عظیمی از داده‌ها را برای شناسایی الگوها و بی نظمی ها غربال کند. با ادغام هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، فرآیندهای تحلیل رفتار یک سازمان از اتوماسیون و کارایی بهره مند می شوند.

طبیعتا، تحلیل رفتار زمانی که با مجموعه داده های متنوع کار کند، بهترین عملکرد را دارد. این امر به ایجاد یک درک 360 درجه از رفتار کاربران و سیستم ها کمک می کند. انواع داده هایی که در تحلیل رفتار استفاده می شوند عبارتند از:

• ترافیک شبکه
• فعالیت پایگاه داده
• فعالیت کاربر
• رویدادهای سیستم

تحلیل رفتار با ایجاد یک خط پایه (Base-Line) رفتاری آغاز می شود: فعالیت های استانداردی که در شبکه یک سازمان عادی در نظر گرفته می شوند. پس از شناسایی خط پایه، موتور تحلیل رفتار شما می تواند انحرافات از خط پایه را که می تواند نشان دهنده تهدید یا آسیب پذیری امنیتی باشد، شناسایی کند. انحرافات را می توان بر اساس میزان تفاوت آنها با خط پایه رفتاری، پرچم گذاری کرد.

کاربرد تحلیل رفتار در امنیت سایبری

تحلیل رفتار دارای طیف وسیعی از کاربردها در امنیت سایبری است. یکی از ارزشمندترین منابع در صنعت امنیت سایبری برای تحلیل رفتار، چارچوب MITRE ATT&CK است که دانش این صنعت را در مورد تاکتیک‌ها، تکنیک‌ها و رویه‌های (TTP) مهاجمین نشان می‌دهد. نگاشتن فعالیت تحت چارچوب MITRE ATT&CK به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد تا درک کنند که چرا مهاجمین ممکن است اقدامات خاصی را انجام دهند و چگونه این رفتارها به آن‌ها امکان می‌دهد به اهداف خود برسند. در زیر چند نمونه از کاربردهای تحلیل رفتار در امنیت سایبری آورده شده است:

شناسایی تهدیدات داخلی: تحلیل رفتار به شناسایی فعالیت‌های غیرمعمولی که می‌تواند نشان‌دهنده رفتارهای مخرب از درون سازمان شاید توسط کارمندان یا پیمانکاران، کمک می‌کند.

شناسایی تهدیدات مداوم پیشرفته (APTs): یک APT یک حمله سایبری است که در آن نفوذگر برای سرقت داده‌های حساس در یک دوره طولانی مدت، حضور بدون شناسایی در یک شبکه ایجاد می‌کند. تحلیل رفتار با پرچم‌گذاری الگوهای غیرمعمولی که ممکن است در غیر این صورت مورد توجه قرار نگیرند، می‌تواند یک APT را شناسایی کند.

تشخیص ناهنجاری و شکار تهدید: تحلیل رفتار با تشخیص الگوهای فعالیت که از خط پایه رفتاری منحرف می‌شوند، به جستجوی پیشگیرانه برای تهدیدات بالقوه کمک می‌کند.

پاسخ به حادثه و تحقیق: پس از یک حادثه، سازمان‌ها از تحلیل رفتار برای کمک به تجزیه و تحلیل پزشکی قانونی با بررسی ناهنجاری‌هایی که در زمان حمله رخ داده است، استفاده می‌کنند.

اگرچه کاربردهای آن در امنیت سایبری گسترده است، تحلیل رفتار همچنین با برخی چالش‌ها و محدودیت‌هایی همراه است.

اکنون که این درک اولیه را در اختیار داریم، بیایید ببینیم که چگونه تحلیل رفتار در امنیت سایبری اعمال می شود.

چالش ها و محدودیت های تحلیل رفتار

در کنار مزیت‌هایی که تحلیل رفتار برای ارتقای اقدامات امنیت سایبری یک سازمان ارائه می‌دهد، یک سازمان باید چالش‌های مرتبط با آن را نیز در نظر بگیرد.

مثبت کاذب و منفی کاذب

اگرچه تحلیل رفتار قدرتمند است و بینش امنیتی فوق العاده ای ارائه می دهد، اما در برابر نتایج مثبت کاذب یا منفی کاذب مصون نیست. نتایج مثبت کاذب (که زمانی رخ می دهد که فعالیت های بی ضرر به عنوان فعالیت های مخرب پرچم گذاری می شوند) می تواند منجر به اتلاف منابع در بررسی و کاهش تهدید شود. برعکس، نتایج منفی کاذب (که زمانی رخ می دهد که تهدیدات واقعی شناسایی نمی شوند ) می تواند منجر به حوادث امنیتی و به طور کلی خدشه دار شدن اعتماد به سیستم شود.

نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی

تحلیل رفتار بر جمع آوری جامع داده های فعالیت کاربران در شبکه های سازمان شما متکی است. این می تواند نگرانی هایی را در رابطه با حریم خصوصی کاربر ایجاد کند. ابزارهای تحلیل رفتار به طور بالقوه می توانند اطلاعات حساس کاربر را جمع آوری کنند. به همین دلیل، سازمان‌ها باید در مورد نوع داده‌هایی که برای رسیدگی به ملاحظات اخلاقی و الزامات انطباق جمع‌آوری می‌کنند، شفاف و دقیق باشند.

پیچیدگی‌های ادغام ابزارها

هنگامی که یک سازمان شروع به اجرای تحلیل رفتار می کند، به ناچار با مشکل ادغام ابزارهای جدید در زیرساخت امنیتی موجود مواجه می شود. ادغام ابزار می تواند پیچیده و زمان بر باشد. این امر منابع سازمان را صرف می کند و در فاز انتقال، خطر شکاف های امنیتی را ایجاد می کند.

تحلیل رفتار یک جزء ضروری از امنیت سایبری شماست. سازمان‌ها برای شناسایی الگوهای ظریف رفتار، شناسایی تهدیدات و کمک به تحقیقات پس از حادثه، به تحلیل رفتار نیاز دارند. تحلیل رفتار همراه با هوش مصنوعی / یادگیری ماشین، لایه اضافی از امنیت را ارائه می دهد که جایگزین روش های امنیتی سنتی می شود. اگرچه اجرای آن با برخی چالش ها همراه است، اما مزایای آن برای وضعیت امنیت سایبری شما قابل توجه است.